Een succesvol project begint met een droom

Stel je eens voor dat Hassan en Jan die een fysieke beperking hebben, in ieder restaurant terecht zouden kunnen, een vrije keuze zouden hebben om op vakantie te gaan waar ze zouden willen, zonder problemen op ieder treinstation terecht zouden kunnen voor dat tripje naar Amsterdam, ieder weekend naar de schouwburg zouden kunnen om te genieten van theater en een ijsje na kunnen nemen bij die Italiaanse ijssalon op de hoek van de straat die de heerlijkste ijs verkoopt. Dat klinkt voor iedereen, voor wie gebouwen ontoegankelijk zijn, als een droom . Een leven zonder dromen is als een tuin zonder bloemen. Er moet gedroomd worden. De dromen van gisteren, zijn soms namelijk de waarheden van morgen. Met het in beeld hebben van je droom, heb je de eerste stap gezet naar de probleemstelling. Je kunt namelijk het probleem aanwijzen dat ervoor zorgt dat die droom niet bereikt wordt.
Twee eeuwen geleden was het een droom voor velen om hun familie, die aan de andere kant van de wereld woonden, iedere dag te kunnen spreken. Zoals mijn ouders die jarenlang ingesproken cassettebandjes naar Marokko stuurden en andersom ook ontvingen. Cassettebandjes waarop wij, de kinderen, ‘shout’ van tears for fears uit volle borst zongen voor oma. Het cassettebandje eindigde altijd met een boot met groeten voor alle familieleden daar. Tegenwoordig hoeft de boot met groeten niet dagenlang te varen om de plaats van bestemming te bereiken. We kunnen nu bellen, familieleden live zien via webcam en teksten en foto’s uitwisselen. En dat allemaal dankzij telefoon, facetime, instagram, facebook en whatsapp. Een droom die in de tijd van de cassettebandjes ver weg was, kwam dichtbij.
Ook een project begint met een droom, zoals de telefoon voor velen een oplossing was voor heimwee tussen familieleden. Een project begint met te benoemen hoe de wereld eruit ziet als een probleem, bijvoorbeeld ontoegankelijkheid van gebouwen, er niet zou zijn. Het is ook belangrijk of degene die de droom heeft, zelf ook dat probleem in het hier en nu ervaart. Die kan het beste voor zichzelf beoordelen of hij dat als probleem ervaart en hoe die wereld er idealiter uitziet als het probleem er niet meer is. Het verbeelden van de droom, kun je dus niet alleen. Dus een goed bedoeld project om mensen onder dwang aan vrijwilligerswerk te helpen omdat jij ervan droomt dat iedereen op dezelfde manier actief is als vrijwilliger, is niet een gedeelde droom. Dat is mijns inziens een project dat gedoemd is te mislukken. De doelgroep moet er namelijk voor zorgen dat de droom dichterbij komt en als de doelgroep het niet ervaart als hun droom, dan is de droom bedrog.
Nu realiseer ik me dat de oplossing voor maatschappelijke problemen niet over één nacht ijs gaat. Het vergt een lange adem en dat begint met een analyse van het probleem. Zonder goede analyse van het probleem is het onduidelijk wat je precies moet aanpakken om je droom te bereiken. Ook is het nodig om te kijken of anderen dit probleem ook ontdekt hebben en het willen oplossen. Samen sta je sterker om de droom werkelijkheid te maken. Misschien kom je erachter dat je het probleem niet kunt oplossen omdat je daar niet de invloed op hebt. Of kom je erachter dat je slechts delen van het probleem kunt oplossen. Zoals het voorbeeld van ontoegankelijkheid zou het niet reëel zijn om in een jaar tijd alle gebouwen in Nederland toegankelijk te maken. Dan zou je kunnen beginnen met een stad of met alleen restaurants in een aantal steden of met alleen vakantiewoningen in Nederland. Een project kan niet altijd in één keer het hele probleem oplossen maar projecten kunnen wel de bouwstenen zijn om de droom dichterbij te laten komen. En realisme is daarin een must.
Heb je een droom? Beoordeel in hoeverre jij invloed kunt hebben op het probleem zodat jouw droom en die van jouw doelgroep dichterbij komt……